Brzuch?

Mam w brzuchu winogronko, a okazuje się, że zbyt długo nie będę mogła ukrywać swojego jakże wspaniałego stanu. Myślałam,że będzie wprost przeciwnie, bo nie należę już do "kruszynek". Praca, zmiana trybu życia, tarczyca, miliardy tabletek z okazji starań o dziecko zrobiły swoje. 2 lata temu ważyłam 50kg, teraz nie mam odwagi napisać jaki jest stan wagi, gdy na nią wejdę. W każdym razie myślałam, że "rozleje" mi się jakoś ten brzuszek i wiele czasu minie, zanim będzie go widać. Jest inaczej...

Obecnie nie mam problemu z wylewaniem się tłuszczyku ze spodni, bo po bokach zrobiły mi się dwa dołeczki, a wszystko przeszło do przodu. Oczywiście najwięcej jest go na dole. Tworzy się jednak kształt ciążowego brzuszka. A przecież to tak wcześnie! Jakbym ważyła mniej na początku, to teraz zauważałabym maleńkie wzniesienie, a tak cały mój brzuch zrobił się twardy, wysunięty do przodu i... ciążowy!!!

Dziwne. Widziałam przecież dziewczyny moich gabarytów na początku ciąży, ale nie z takim brzuchem. Co najlepsze - od początku schudłam kilogram! Jem niewiele, tyle ile nakazuje mi rozsądek. Od początku nie mam ochoty na słodycze, od czasu do czasu zjem waniliowego loda - to wszystko. Cytrusy, kiszoną kapustę, cebulę, pomidory etc mogłabym jeść wciąż, wciąż i wciąż!

Nie jest to więc zwiększenie masy ciała, a po prostu zmiana kształtu brzucha. Z milutkiej kluseczki, stał się napiętym brzuszkiem.

P.S. Nie narzekam na ten stan! Uwielbiam ciążowe brzuszki i nie martwię się kilogramami. Żebyście mnie źle nie zrozumiały :)